Anja in Andalusië part 7: de koninginnerit

De koninginnerit
Gister mocht ik uitrusten.  Vandaag rijden we de koninginnerit. Het weer is weer super. Winstopper en mouwtjes van de eerste dagen kunnen thuis blijven. Mijn achterzakken stop ik vol fourage. Brood krijg ik maar moeilijk weg ’s morgens en honger wil ik niet krijgen. Voor iedereen die de top bereikt zit een verrassing in mijn zak.

Ger en Jord, de andere gidsen, toeren met ons mee. We rijden de afdaling naar Grazalema, die we zondag ook reden. In de verte zien we het stuwmeer waar we heen moeten. Daar ligt de voet van de klim. Bij een splitsing wachten we op Joop. Hij maakt graag een fotootje onderweg,  maar het duurt nu wel heel lang. Er zal toch niets... Gids Shaga rijdt hem tegemoet. Joop had lek gereden en was weer onderweg.  Gelukkig maar. 
In een treintje rijden we tegenwind naar het meer. Het is het eerste stuk vlak deze week. Veel locals rijden ook een rondje.  Het is er druk van. 

Onder aan de klim nog ff eten, sanitaire stop en GO. Klimmen maar.  12,5 km lang. Ik trap rustig mijn eigen tempo. Hoef niet te forceren en ook op de steilere stukken geen centje pijn. Geniet van het moment en het uitzicht.  Wauw. Soms zoek ik de schaduw aan de verkeerde kant van de weg. Lekker ff. Op de vlakkere stukken schakel ik terug zodat ik wat kan herstellen en bij kan schakelen als het steiler wordt. Het ging soepeltjes. Na 1.05.57 bereik ik de top. Yes, I did it.

Ik wacht met Shaga en Jord op de anderen en na een high five trakteer ik op paaseieren. We lachen onze broek an flarden. Ze zijn niet gesmolten en smaken ons goed. 
Na een groepsfoto bij ”het” bord dalen we af naar Grazalema. Tijd voor een terrasje. We hebben wel wat lekkers verdiend. 

De bidons worden gevuld en beginnen aan de laatste etappe van vandaag, voornamelijk dalen. We jagen op de kurkentrekkerweg in een mooi tempo. Wat is fietsen toch fantastisch. Nog een stuk snelweg en dan een laatste klim naar Ronda. Ik begin de benen iets te voelen ondanks dat ik gewoon ”gewoon” heb gedaan. 

Op een terras nemen we de dag nog even door. Ik vond m TOP.

Het was Nelly’s laatste dag. ”Ik ga je morgen missen. Aan een blik of half woord hadden we genoeg. Wat hebben we gelachen”. Op ze Nelly’s gezegd ”Het was leuk, heeeeeeel leuk”.